Hoe werken de signalen van de zwarte dozen?

Volgens het Chinese staatspersagentschap Xinhua, dat een reporter aan boord heeft van een van de Chinese schepen in de Indische Oceaan, zou een Chinees schip signalen hebben opgevangen die van de zwarte dozen van MH370 afkomstig zouden zijn. Verder is er wel geen enkele officiële confirmatie van dat bericht.

Maar moesten deze feiten correct zijn, zou dit een gigantische vooruitgang betekenen in het onderzoek naar de crash van MH370, want tot nu toe zijn er nog steeds geen brokstukken gevonden. Maar hoe werkt het uitzenden van signalen van de twee recorders nu precies?

Als we spreken over de zwarte dozen dan bedoelen we de Flight Data Recorder (FDR) en de Cockpit Voice Recorder (CVR). Die zien er in hun oranje omhulsel ongeveer hetzelfde uit, maar zijn wel 2 aparte onderdelen. Bij een crash moet dus de locatie van beide recorders worden gevonden.

De foto hieronder toont hoe zo’n FDR of CVR van een commercieel vliegtuig zoals de verdwenen B777 er ongeveer uitziet. Het uiterste rechtse deel (de witte capsule) op de foto is de Underwater Locator Beacon. Dat is het onderdeel van de recorders die signalen onderwater uitzendt en die dan door schepen met de de juiste apparatuur kunnen worden opgemerkt.

Op de capsule zit langs opzij een sensor (het ronde oog). Die sensor activeert, na contact met water, de beacon die elke seconde pulsesignalen zal beginnen uitzenden. Na een crash in een oceaan zullen er dus meteen ultrasonische pulsen worden uitgezonden en dit op een frequentie van 37.5 kHz.

De beacon blijft deze pulsen uitzenden tot de batterij leeg is. In theorie moet zo’n beacon in staat zijn om 30 dagen lang signalen uit te zenden. Testen tonen wel aan dat, naargelang de omstandigheden en de staat van de batterij, de pulsen wel 1 tot 3 dagen langer zouden kunnen worden uitgezonden.

Vermits morgen dag 30 sinds de verdwijning van MH370 aanbreekt, zou het ontvangen van dit signaal een grote doorbraak kunnen betekenen.

Maar vanop welke afstand kunnen die pulsen onder water worden opgevangen? De beacon kan tot op een diepte van 4 tot 4.500 meter signalen uitzenden. Het bereik van de signalen kan met recorders van 160dB gaan van 1 tot 5 kilometer en met een kracht van 180dB gaan van 4 tot 7 kilometer. De afstand hangt eigenlijk af van de omstandigheden en waar de beacon precies op de bodem ligt.

Het voordeel van zo’n kort bereik is dat je dus een vrij precieze locatie kan verkrijgen van de recorders, zeker op grote dieptes zoals in de Indische Oceaan. Bij grote dieptes moet je praktisch bovenop de sensor zitten om de pulsen op te vangen.

Maar om de zwarte dozen zo snel te vinden zonder een idee te hebben waar het toestel ongeveer in zee stortte, daar is veel geluk voor nodig. Bij de crash van Air France 447 duurde het 2 jaar voor die werden gevonden, terwijl daar het zoekgebied slechts een fractie is van het zoekgebied van MH370