Sam Derdeyn Inwoners van de Amerikaanse staat New Mexico zullen gisteren vreemd opgekeken hebben. Het witte stipje dat sommigen aan de hemelboog zagen en stilaan groter werd, was geen meteoriet of een verdwaald stukje ruimteafval. Integendeel, het was Felix Baumgartner, een 43-jarige Oostenrijker die met een snelheid van meer dan 1.100 kilometer per uur richting planeet Aarde dook. Onderweg maakte hij van de gelegenheid gebruik om ook nog eens verschillende records te breken.
De recordpoging was al enkele keren uitgesteld door de weersomstandigheden, maar zondagavond (14 oktober) rond 17.30 uur Belgische tijd begon Baumgartner aan zijn huzarenstukje. In een ballon van 230 meter hoog (vergelijkbaar met een gebouw van 55 verdiepingen) steeg hij naar een hoogte van 128.000 voet of zo’n 39 kilometer. Ter vergelijking: een commercieel straalvliegtuig vliegt gemiddeld op 10 à 12 kilometer boven de grond.
Het zou ruim twee uur duren vooraleer de Red Bull Stratos, zoals de ballon werd gedoopt, de geplande hoogte bereikte. In de hoogste lagen van onze atmosfeer stond hij klaar, zichzelf alleen maar vast- houdend aan twee kleine handvaatjes van de capsule die aan de ballon vast hing. De hele wereld keek over zijn schouder, want de sprong werd live gestreamd op Youtube en was in België rechtstreeks op televisiezender Acht te volgen.
Om 20.08 uur Belgische tijd hielden we onze adem in, Baumgartner liet los en begon aan zijn vrije val vanop 39 kilometer hoogte. Om hem te beschermen, hadden ingenieurs hem een speciaal ruimtepak aangemeten dat hem moest beschermen tegen de extreme temperaturen en de schokgolf die het doorbreken van de geluidsmuur veroorzaakt. Al na dertig seconden konden we op de snelheidsmeter 1.173 kilometer per uur lezen: Baumgartner viel nu sneller dan het geluid.
Het minste foutje kon fataal zijn, dat wist iedereen. Alsof we zelf naar beneden stortten, hielden we onze adem in en hoopten we op een goede afloop. De “dikkere” lagen van de atmosfeer werkten als een soort rem op onze held, waardoor zijn snelheid begon af te nemen. Op dat moment vond de man nog de tijd om ons te laten weten dat zijn vizier aan het bewasemen was, maar dat vond hij geen enkel probleem. Om 20.13 uur opende Baumgartner tot ieders opluchting zijn parachute.
Nog eens vier minuten later, minder dan tien minuten na zijn levensgevaarlijke sprong, stond de Oostenrijkse “superparachutist” al op de grond. De man had op dat moment drie nieuwe records achter zijn naam staan: de hoogste vlucht met een ballon (39.068 meter), de hoogste parachutesprong (39.068 meter) en de snelste vrije val (1.173 km/h). Meteen vond hij de tijd om op Facebook te posten: “Ik ben net vanuit de ruimte naar de ruimte gesprongen. Wat heb jij gedaan?”.
Baumgartner was echter niet aan zijn proefstuk toe. Als ervaren parachutist heeft de waaghals al meer dan 2.500 sprongen achter zijn naam. Eerder kwam hij al in het nieuws door van het beroemde Christusbeeld in Rio de Janeiro te basejumpen en was hij in 2003 de eerste man om het Kanaal tussen Engeland en Frankrijk te overbruggen in vrije val. Dit jaar sprong hij ook al vanop elf en achttien kilometer hoogte als voorbereiding op zijn ultieme sprong.
De titel van het artikel is wat ongelukkig gekozen: Baumgartner brak niet alle records. Het record van de langste vrije val staat nog steeds op naam van Kittinger. Het duurde ook ruim 2u45 vooraleer de ballon de gewenste hoogte bereikt had (die uiteindelijk 8000 voet hoger lag dan de geplande hoogte).
De snelheid die behaald is was 1342 km/h (mach 1.24). Volgens de website van Red Bull Stratos.
De snelheid en precieze hoogte moeten nog geverifieerd worden door de FAI, de Fédération Aéronautique Internationale. Dat proces kan nog een aantal weken in beslag nemen en ondertussen worden de waardes constant bijgewerkt. Nu is de hoogte bepaald op 39.045 kilometer en de snelheid op 1.342 km/u, zoals u correct meldde. Deze cijfers zijn voorlopig nog niet exact geverifieerd en zullen in de komende dagen en weken wellicht nog aangepast worden.