Lufthansa begint in te zetten op Afrika

De nieuwe internationale strategie van de Duitse luchtvaartmaatschappij lijkt de laatste tijd almaar meer geconcentreerd te worden op het Afrikaanse continent. De meest rendabele bestemmingen zijn in hun ogen de landen die grote hoeveelheden van het “zwarte goud” – ofte olie – in de grond hebben zitten.

“All eyes on Africa” (“Alle ogen gericht op Afrika”). Zo heeft Lufthansa haar plan ter verovering van de Afrikaanse markt gedoopt. Het doel: vijf jaar achterstand die de maatschappij op het continent heeft op haar Europese concurrenten, met name Air France, inhalen. Dat Afrika potentieel heeft, bewijzen de cijfers: er wordt een jaarlijkse groei van gemiddeld 6% verwacht, tegenover 3,6% voor Europa en 2,7% in de Verenigde Staten.

Afrika is zeker weten een nieuwe grens geworden voor de wereldwijde luchtvaartsector, die zwaar getroffen werd door de internationale crisis. Die zette hen trouwens aan om op zoek te gaan naar nieuwe manieren om te groeien. Alle grote spelers in de sector (Emirates, Delta Airlines, British Airways) roeren zich nu meer en meer in de markt. Het is die markt waar Lufthansa, als één van de laatsten, ook iets in de pap wil te brokken hebben.

Het was in 2005 dat de Duitsers voor het eerst hun vleugels over het continent uitsloegen. West- en Centraal-Afrika, waar de petroleumindustrie sterk aan het groeien is, zijn twee van hun grote pijlers. “Het is een heel interessante Oil&Gas-markt die we met Noord-Amerika willen verbinden,” zegt Herbert Reichel, directeur-generaal voor Oost-Afrika bij Lufthansa.

Het is ook die regio van de routekaart die de Duitse luchtvaartmaatschappij verder wil uitbouwen. Lufthansa besliste nog niet zo lang geleden om vanaf oktober 2010 vijf maal per week een verbinding in te stellen tussen Libreville (waar de maatschappij al een jaar actief is) en Pointe-Noire, in Congo. Bij die twee bestemmingen komen onder andere ook nog Luanda (Angola), Malabo (Equatoriaal Guinea) en Port Harcourt in Nigeria.

Die landen worden onder de belangrijkse exporteurs van petroleum in de subsahara (landen die zich ten zuiden van de Saharawoestijn bevinden) gerekend. Het cliënteel in de business- en eerste klasse, dat zo sterk afnam ten gevolge van de economische crisis, bleef enkel op de bestemmingen ongeveer gelijk. Air France-KLM, dat onlangs nog recordverliezen van 1,5 miljard euro aankondigde voor het boekjaar 2009, heeft mede dankzij hun activiteiten in Afrika dat cijfer nog kunnen beperken.

_{1 Afrika en Midden-Oosten
2 Sub-sahara Afrika}

Om aan de koek van de Frans-Nederlandse gigant te kunnen knabbelen, zal Lufthansa serieus uit de hoek moeten komen. En dat beseffen ze ook. “De moeilijkheid is er inderdaad. We moeten het aanbod van onze concurrenten overtreffen,” zegt Joachim Steinbach, vice-president voor Zuidoost-Europa, Afrika en het Midden-Oosten. “We zetten vooral in op het comfort van de reiziger alvorens ze aan boord gaan, inclusief de transfer op de luchthaven. Want voor ons begint de reis met de diensten op de grond”.

Maar het is vooral via haar dochterbedrijven Brussels Airlines (waarvan het sinds de zomer van 2009 45% in handen heeft), Swiss International Airlines en Austrian Airlines dat de Duitsers hun achterstand willen inhalen. “Brussels Airlines beschikt vandaag over serieuze argumenten om marktaandeel in Afrika in te nemen”, zo verwacht Cheick Tidiane Camara van Ectar Consulting, een bureau dat gespecialiseerd is in de luchtvaart in Afrika.

Eerst en vooral: men heeft er een zeer goeie kennis van de Afrikaanse markt, dat de Belgische luchtvaartmaatschappij zowat het paard van Troje in Afrika maakt voor Lufthansa. Brussels Airlines moet het vooral hebben van toeristen en van de diaspora (Afrikanen die ergens anders wonen en hun familie gaan bezoeken in het thuisland, nvdr). Om die klanten te lokken, bieden ze hun vluchten aan voor concurrentiële prijzen, die merkelijk lager liggen dan die van Air France in het hoogseizoen.

Vanaf volgende maand gaat Brussels Airlines ook de concurrentie aan op vier West-Afrikaanse bestemmingen: Accra, Cotonou, Ouagadougou en Lomé. “Maar ik geloof niet dat dat de sterke positie van Air France in Afrika zal kunnen doen wankelen”, zegt Cheick Tidian Camara. De expert haalt verschillende redenen aan: de sterke historische banden tussen Air France en Afrika, de monopolie die de maatschappij op bepaalde routes heeft en “wat met ook zegt, Air France blijft een kwaliteitsmaatschappij”.

Maar keren we terug naar Lufthansa, dan zien we dat ze een echte continentale strategie hebben uitgedacht. Bovenop de landen in de Golf van Guinea, wil de maatschappij ook voet aan grond krijgen in de Oost-Afrikaanse landen. In de hoorn van het continent rekent men daarvoor op de samenwerking met Ethiopian Airlines, om deze landen te bereiken vanuit hun hub Addis Abeba. Dat lukt wonderwel en er worden maar liefst zeven landen van daaruit bediend, waaronder Oeganda en Tanzania… U raadt het al: landen waar de petroleumsector een grote rol speelt.

Ook de Maghreb (de meest noordwestelijke landen van Afrika, nvdr) volgt niet ver daarachter. Lufthansa verzet zich tegen de maatschappijen uit de Golfregio en versterkt zijn activiteiten in Algerije, Lybië en Tunesië. De maatschappij vliegt gemiddeld vijf maal per weken naar die regio’s en wil dat uitbreiden naar dagelijkse vluchten tegen het einde van het jaar. Werner Kellerhalf, directeur-generaal voor Noord-Afrika, Malta en Senegal schat hun kansen goed in. “We hebben goeie vooruitzichten op deze markt”, zei hij.

In totaal zal de Duitse groep (Lufthansa, Austrian, Swiss, bmi – dat nog een kleine activiteit in Noord-Afrika heeft – en Brussels Airlines) in de nabije toekomst zo’n 30 bestemmingen aandoen, dat zijn er bijna evenveel als de Air France-KLM-groep. Die laatste heeft echter wel het voordeel op het vlak van frequentie; een voorsprong die Lufthansa het liefst tegen het einde van het jaar weggewerkt heeft.

_{Avatar courtesy of Frank Kuehne}