Flightlevel Forumdag (Adventure Trip) 2010

Na ons eerste forumdag (een bezoek aan de controletoren van BRU), tweede forumdag (een dag spotten in Genève) is zopas onze derde editie afgelopen. Tijdens de voorbije paasvakantie zijn we naar Madrid vertrokken. Een heel avontuur… bereid je voor op een spannend verhaal.

Terwijl ik dit artikel zit te typen is het middernacht en zit ik met Sam op de bus met bestemming: Brussels Airport. Dit is het einde van een mooi verhaal dat we nooit zullen vergeten.

Forumdag organiseren
Net zoals elke editie gaat er heel wat voorbereiding en planning aan vooraf. We hebben voor Madrid gekozen omwille van een aantal criteria. Ten eerste is het een uitstekende luchthaven om te spotten qua vliegverkeer, ten tweede is er een goedkoop hotel en goedkoop vliegticket, en ten derde, en tevens één van de doorslaggevende factoren, het goede weer in Spanje. De tweede, maar net niet gehaalde optie was London Heathrow.

Als Madrid 5 regendagen heeft op een jaar hebben wij ze allemaal opgebruikt

Dinsdag 13 april 2010
Uiteindelijk staan we op dinsdag 13 april om 7 uur ’s ochtends in de vertrekhal van Brussels Airport. In totaal zijn 8 personen klaar om naar Madrid te vertrekken: Hauke, Maxim, Dries, Dieter, Sam, Yann, Joris en ikzelf. We boekten ons goedkoop hotel (Holiday Inn Express) gelegen aan de spotplaats en een ticket bij Brussels Airlines.

Nadat iedereen aan de baggage drop-off zijn koffers had ingecheckt, kon iedereen nog eens naar het toilet en een krant of luchtvaartmagazine kopen. We vervolgden onze weg richting paspoortcontrole en security checkpoint. Daar wachtte ons een kleine verrassing: Dieter had een zakmes bij en de beambte stelde er een hele rits vragen over. Uiteindelijk kwam zijn vader het mes in de vertrekhal weer ophalen en werd onze groep aan de gate (A48) herenigd.

Steekkaart toestel heenvlucht

Datum: 13 april 2010
Maatschappij: Brussels Airlines
Type toestel: Boeing 737-400
Registratie: OO-VEK
Vertrek: Brussels Airport
Bestemming: Madrid Barajas
Vluchtnummer: SN3721
Opmerking: Type toestel bij SN staat bekend om krappe beenruimte

Het vliegtuigype voor vlucht SN3721 (Brussel-Madrid) veranderde van Airbus A319 (op de dag van boeking), naar Boeing 737-300 (enkele weken voor vertrek) en uiteindelijk naar het grootste vliegtuigtype in de vloot voor korte afstand: de Boeing 737-400. Doordat Brussels Airlines dit type vliegtuig langzamerhand aan het uitfaseren is, bleven er slechts 4 exemplaren meer over. Aan de gate konden we zien dat het toestel dat onze vlucht ging uitvoeren, OO-VEK was.


OO-VEK klaar om te vertrekken

De boarding begon een tiental minuten te laat, geen onoverkomelijk probleem dus. Het inschepen ging evenwel vlot en de pushback gebeurde dan ook met slechts twee minuten vertraging. Tijdens de taxi naar de strartbaan, kwam de Britse gezagvoerder over de intercom ons te vertellen dat de vluchttijd zo’n twee uur zou bedragen (dit bleek later een onderschatting) en dat onze route ons via Parijs, Nantes en Bordeaux over de Golf van Biskaje zou brengen om uiteindelijk bijna 90° naar het zuiden te draaien richting Madrid. De startbaan in gebruik op dinsdag was 07R.


Take-off runway 07R

Dieter amuseert zich met het doornemen van onze infobundel

We naderen Madrid

De vlucht zelf verliep vlekkeloos: er was zo goed als geen turbulentie – afgezien van een vijftal minuten inflight en tijdens de approach – en alle passagiers deden rustig hun ding. De ene keek naar buiten, de andere kocht een veel te dure sandwich, nog iemand anders las zijn krant of magazine, een vierde las de Flightlevel-bundel met informatie over onze forumdag, … Gedurende de volledige vlucht was het buiten helder weer, weliswaar met enkele lichte wolken, maar dat zou volledig veranderen tijdens de approach. Spanje was, net op het moment dat wij er waren, getroffen door een hevige depressie, die ervoor zorgde dat het heel de tijd zwaar bewolkt was. Gelukkig bleven de voorspelde regenbuien uit en kregen we slechts sporadisch een lichte motregen over ons heen.


Landing Madrid 33L

Voor we het goed en wel beseften, waren we uit de wolken en seconden later plantte de first officer (die pilot flying was op de heenvlucht) de Boeing netjes neer op baan 33L in Madrid Barajas. Wat volgde was heavy braking, om de eerste exit aan de linkerkant te halen. Dat lukte en na een korte tijd taxiën stonden we aan de gate in terminal 2. Tot voor kort gebruikte Brussels Airlines de gloednieuwe terminal 4, maar door de toetreding tot Star Alliance zijn ze veranderd van terminal. Nu zitten ze onder meer bij partners TAP, Spanair en SAS.


Cockpit van de OO-VEK (B 734)

We maakten een praatje met de vriendelijke captain en de meeste leden van het cabinepersoneel, die vertelden dat ze nog terug naar Brussel gingen vliegen en dat hun werkdag er daarna opzat. Soms overnachtten ze evenwel in Madrid en ze gaven ons dan ook enkele tips over wat we daar allemaal konden doen en zien. Na een kort bezoek en even korte fotosessie in de cockpit van de 737, vervolgden we onze weg naar de baggage claim, waar onze tassen eenzaam op ons zaten te wachten. Twintig minuten na aankomst staan we buiten op het trottoir.


Rainy day in Madrid…

Jammer genoeg is er geen gratis shuttle naar het hotel (meer), en dus moesten we de bus naar terminal 1 nemen, om daar met een andere bus naar de halte Canillejas te gaan. Gelukkig krijgen we daar hulp van Miguel, een lokale vliegtuigspotter, die voor ons naar het hotel kan bellen en ons goed op weg zet door te vertellen welke bus we moeten nemen. Prompt worden Facebook- en gsm-gegevens uitgewisseld en met de mededeling dat we maar moesten bellen als er iets was, nemen we afscheid van Miguel.

Na ongeveer twee uur komen we aan in het Holiday Inn Express Hotel Madrid Airport, waar we te horen krijgen dat de check-in eigenlijk maar om 14u is en we dus nog even moeten wachten op onze kamers. Een korte pauze later krijgen we de sleutels van kamers 204 en 212 op de tweede verdieping. De kamers zelf zijn netjes en goed onderhouden, de badkamer is voldoende voorzien en tevreden rusten we eventjes uit.


Ons hotel rechts, foto genomen op een zeldzaam, zonnig moment.

We besluiten dezelfde dag nog wat te spotten en trekken met onze camera’s, stoeltjes en vluchtschema’s naar de runway. Eerst staan we ongeveer een uurtje aan een rondpunt waar we de linkerzijde van de landende toestellen kunnen fotograferen. Het licht is – door het weer – evenwel erbarmelijk en de foto’s komen er niet uit zoals gehoopt. Dieter en ik gaan op zoek naar een betere spot en uiteindelijk verhuizen we allemaal daarheen. Hier kunnen we dan weer betere head-on shots maken en we zien een Iberia A340-600 die een wel heel originele manier bedenkt om voldoende seperation te houden. Het is echter koud en de head-on shots vervelen al snel, zodat we besluiten om terug te gaan naar het hotel.


A340-600 van Iberia

Rest van de groep onderweg naar onze tweede spotplaats

Hauke, Maxim en David

Iedereen frist zich even op en rond 20u30 steken we de drukke Avenida de Aragon over om te gaan eten in het restaurant dat Yannick ons heeft aangeraden. De hamburgers en ribbetjes vliegen al snel op de bon en nadien op ons bord, maar iedereen is het erover eens dat dit te veel geld was voor te weinig eten. We zijn maar net voldaan en gaan niet volledig tevreden terug naar het hotel. Iedereen is moe, maar Dries, Dieter en David besluiten om nog een bezoekje te brengen aan Madrid City.

Woensdag 14 april 2010
De tweede dag staat iedereen vol goede moed op, maar dat enthousiasme wordt snel getemperd door het slechte weer buiten. De zichtbaarheid is slecht, er is weinig licht, er hangen lage wolken, het is koud en het regent. Kortom: geen weer om een hond door te jagen. We besluiten ons naar de luchthaven te begeven, waar – na kort overleg met ons outstation in Zürich – een plaats blijkt te zijn waar je van binnenuit goeie foto’s kan maken. Via bus en metro komen we aan in terminal 2 en gaan naar boven, richting bar La Pausa.


Joris, Maxim, Sam en Dieter

Hauke blijft enthousiast fotograferen

We stationeren ons op de barkrukken voor de ruit en zijn stuk voor stuk tevreden met onze nieuwe spotplaats. We zitten binnen in de warmte, kunnen gezellig babbelen, een cola drinken en ondertussen hebben we zicht op de landingen op baan 33L en de taxiënde toestellen die voor onze neus passeren. Er komen veel mooie toestellen langs, maar degene die ons bijna van onze stoel deed vallen was de Philippines Airlines Airbus A340-300. Waren zij niet geband op alle luchthavens van de Europese Unie? De ware reden voor hun bezoek is ons nog steeds niet duidelijk, maar wie suggesties heeft mag die hieronder altijd maken.


Philippines Airlines Airbus A340-300

In de namiddag besluiten we een beetje cultuur op te snuiven en trekken met onze dagpas voor de metro (5 euro en zeker een aanrader) naar het centrum van de Spaanse hoofdstad. Op voorhand was er een wandeling uitgestippeld, maar het leek ons het beste om gewoon in the heat of the moment te beslissen waar we heen gingen gaan. Bijgevolg begonnen we bij het Palacio Real, waar we enkele poortwachters moesten proberen overtuigen dat we tòch niet de kettingen waren overgestoken op het domein. Daarna bezochten we onder meer nog Plaza Mayor en de gezellige binnenstad. Eten deden we in een gezellige tapasbar voor weinig geld.


Op zoek naar het centrum van de stad

Aan het Palacio Real

Hauke maakt nieuwe vrienden

Dieter maakt kennis met de lokale communisten

Tapa’s bestel je door het gewenste nummertje van het menu op het bord te schrijven

Donderdag 15 april 2010
Onze laatste dag zouden we weer doorbrengen op ons intussen Madrileens stamcafe in terminal 2. Er was geen wolkje aan de lucht – figuurlijk dan – tot we bij het ontbijt in het hotel beelden zagen van de vulkaan Eyjafjallajokull in Ijsland die as aan het uitspuwen was. Op dat moment krijg ik een sms van Yannick: ‘All london airports closed vanaf 11.30 en bekan eel uk en noorwegen en zwede door aswolk.’ (sic) en even later van mijn moeder dat ze heeft vernomen dat de aswolk mogelijk ons land zou bereiken tegen 20h. Meteen licht ik de groep in en al lachend zeg ik erbij dat we vanavond misschien toch nog in Madrid zullen doorbrengen.

We besluiten toch naar de luchthaven te trekken en krijgen de hele voormiddag nog sms’en met updates uit België en Zürich. Rond de middag krijgen we het bericht dat Eurocontrol heeft besloten om het volledige Belgische luchtruim vanaf 16u te sluiten en gaan meteen naar de Brussels Airlines-desk. Daar vragen we of het mogelijk is om onze vlucht te herboeken. De – overigens vriendelijke – dame achter de desk zegt dat ze niks weet van een sluiting. Sterker nog, ze schuift ons een e-mail van Geert Sciot onder de neus waarin staat dat alle vluchten vooralsnog doorgaan. Wij weten beter en vragen voor de zekerheid of, indien de vlucht alsnog geannuleerd wordt, SN een hotelovernachting betaalt en krijgen noch een ja, noch een nee.

Twee uur later dan worden we verlost uit onze onzekerheid. Ik krijg een sms van Brussels Airlines met de volgende boodschap: ‘(SN3730/15APR) BRUSSELS AIRLINES INFORMS YOU THAT YOUR FLIGHT IS CANCELLED. PLEASE CONTAT US OR YOUR TRAVEL AGENT. WE APOLOGIZE FOR THE INCOVENIENCE.’ Meteen kamperen we voor de SN-desk, die naar Spaanse gewoonte gesloten is tussen 13u en 14u30. . In tegenstelling tot de vriendelijke dame die we in de voormiddag hebben, komen nu twee SN medewerksters opdagen. We stonden als eerste in de lijn. Terwijl ze hun computers opstarten probeer ik al een gesprek te vormen door hen te vertellen dat het vandaag wellicht een zware dag voor hen zal worden. Waarschijnlijk kwam deze zin verkeerd over want ik werd genegeerd.

De beide dames zijn in tegenstelling tot hun collega absoluut niet vriendelijk en ronduit brutaal. We krijgen te horen dat “zij niet verantwoordelijk zijn voor wat er gebeurt en we dus ook niet naar hen moeten komen”. Na vriendelijk aandringen krijgen we te horen dat we op de wachtlijst kunnne worden gezet voor een SN-vlucht die maandag (!) vertrekt, maar dat we de hotelovernachtingen zelf moeten betalen. Dat is voor ons out of the question en we peilen naar andere mogelijkheden. Als we de Star Alliance-opties aanhalen om ons via Frankfurt, Zürich of dergelijke te sturen, krijgen we een verwarde blik: blijkbaar weten ze nog steeds niet dat zoiets bestaat, al hangt er een gigantisch bord boven hun hoofd en staat het uitgebreid uitgelegd in het inflight magazine dat op de desk staat. Iets meer professionalisme was hier wel op zijn plaats.

De twee dames willen bijgevolg niet checken of er op die vluchten nog plaats is. Onze vraag wordt meteen beantwoord met een “No, all full”. Als we vragen of ze het wel gecheckt heeft op haar pc, krijgen we een duidelijke blik die laat verstaan dat je haar irriteert, hoewel we vriendelijk en rustig bleven. Uiteindelijk komen ze met een ‘oplossing’ uit de bus: we kunnen die avond nog naar Parijs of Frankfurt vliegen, maar moeten daar zelf voor ons vervoer naar Brussel zorgen. Als we haar vertellen dat Frankfurt te ver is en Parijs die avond nog zal sluiten, belsuit ze het op te geven en ons toch een hotelovernachting te betalen. Na nog een half uur onderhandelen, zijn onze acht tickets (zo verzekeren ze ons) omgeboekt naar de ochtendvlucht van Air Europa naar Parijs.

We melden het nieuws aan de andere leden van de groep en besluiten meteen koers te zetten richten het aangewezen hotel, om zeker te zijn dat er nog plaats is en om niet te lang te moeten aanschuiven. Deze keer is er wel een gratis shuttle en nog geen 5 minuten nadat we aan de oppikplaats staan, zitten we in een VW-busje richting Auditorium Hotel. Dat blijkt vreemd genoeg maar een steenworp verwijderd van ons origineel hotel en dus kunnen we van daaruit ook spotten. Over plaatsgebrek moesten we ons achteraf gezien geen zorgen maken, het Auditorium Hotel is naar eigen zeggen het grootste hotel van Europa en dat geloven we (na enige twijfel). Al snel krijgen we ook vouchers voor het diner ’s avonds en zoeken we onze weg naar de kamers. We lopen even verloren in de immense gangen van het hotel, maar vinden onze kamers (vier stuks) uiteindelijk op de tweede verdieping. De kamers zijn in orde, hebben gratis wifi en zijn goed voorzien.

Vrijdag 16 april 2010
Vandaag wordt het vroeg opstaan: om 5 uur ’s ochtends loopt de wekker af in kamers 2416 tot 2420. We hebben er geen goed oog in dat de vlucht doorgaat, want het luchtruim boven Frankrijk is nog tot minstens vrijdagavond 20 uur gesloten. Maar we zijn helaas verplicht om op te dagen voor de vlucht, want anders zie je af van je rechten als passagier. We nemen – zonder ontbijt te nuttigen, want dit is pas mogelijk vanaf 7 uur – de vroegste ochtendshuttle naar de luchthaven en komen rond 6 uur aan bij de desk van Air Europa. Zoals verwacht is de vlucht van 07.50 uur waar we op geboekt waren afgelast… Weer op zoek naar een nieuwe oplossing.

Er is maar één probleem: in het systeem van Air Europa staan maar zes namen genoteerd. Voor hen is al snel een ‘oplossing’ gevonden: zij worden omgeboekt op de middagvlucht die om 13.45 uur vertrekt naar Parijs. Ze krijgen een stempel ‘waiting list’, maar er wordt hen verzekerd dat ze meekunnen met het vliegtuig, want dat is geupgraded. De boeking van Sam en mij is blijkbaar verloren gegaan, dus wij gaan te rade bij Brussels Airlines. Blijkbaar waren wij dan toch omgeboekt op een vlucht naar Frankfurt. Na enig aandringen kunnen we toch een vlucht naar Amsterdam versieren, maar die vertrekt pas zaterdagavond. We bevestigen de optie en krijgen wederom een hotel aangeboden. De andere zes groepsleden zijn ondertussen ingecheckt. Wij kunnen niks meer doen en nemen de shuttle naar het Meliá Avenida America Hotel.

Wanneer we daar aankomen, vragen we twee single rooms en de bediende knikt bevestigend. Door het vroege uur zijn de kamers nog niet klaar, maar we mogen ondertussen het ontbijt nuttigen. Uiteraard nemen we dit zonder twijfelen aan en verlaten de balie niet zonder na te vragen of de lunch en het diner ook inbegrepen zijn. Nadat dit bevestigd werd, kunnen we uitgebreid gaan ontbijten. Er zijn verschillende soorten versgeperst fruitsap, koffie, cornflakes, broodjes en beleg, enz. We blijven voldoende lang zitten, zodat onze kamers zeker klaar zijn en nemen dan de lift naar de eerste verdieping: kamers 158 en 160 zijn de ‘onze’. Sam heeft een Deluxe kamer gekregen, compleet met raam in de badkamer.


Als dit niet netjes is…

We zijn nog niet volledig geïnstalleerd als we bericht krijgen van de andere leden: hun vlucht van 13.45 uur is ook geannuleerd. Ze proberen hun bagage terug te krijgen en een andere oplossing te zoeken om terug thuis te geraken. Na enkele uren is er dan toch iets uit de bus gekomen, maar de groep wordt wel in 3 gesplitst. Dieter vertrekt net als ons zaterdag naar Amsterdam, weliswaar met een vroegere vlucht; de andere vijf vliegen zondag pas met Iberia en Brussels Airlines via Bilbao naar Brussel. Ook hen wordt een hotel aangeboden, zij gaan terug naar het Auditorium Hotel op de Avenida de Aragon.

Als je dacht dat alles nu opgelost was, think again. Rond zeven ’s uur avonds krijg ik een telefoon van de Brussels Airlines-desk op de luchthaven. Voor de zes personen die niet op de avondvlucht naar Amsterdam zitten, is een bus voorzien. Die vertrekt om 21.00 uur stipt aan de luchthaven en ze moeten dus snel beslissen. Na wat over-en-weer-gebel (we verbleven in verschillende hotels, remember?) beslissen vier van de zes (Dieter, Joris, Maxim en Hauke) om de bus te nemen. Yann en Dries blijven vasthouden aan hun vlucht via Bilbao.


© 

Zaterdag 17 april 2010
Terwijl vier personen op de bus zitten, slapen ik en Sam uit in het hotel. Tijdens het ontbijt blijven we het internet checken en voorlopig ziet het er naar uit dat de vlucht naar Amsterdam zaterdagavond doorgaat. We overleggen nog eens met andere passagiers in het hotel en besluiten na het ontbijt naar de kamer te gaan om ons nog wat op te frissen. Daar krijgen we meteen een – figuurlijke – koude douche: ineens is de status van de vlucht veranderd naar ‘cancelled’. We besluiten niet te talmen en meteen naar de luchthaven te trekken. Jammer genoeg is de shuttle net vertrokken en komt het volgende busje pas 20 minuten later.

Uiteindelijk bereiken we rond 12.45 uur de luchthaven. Meteen gaan we naar de SN-desk (die we ondertussen al wel goed weten zijn). Tot onze verbazing zijn de rolluiken naar beneden, maar gelukkig staat de vriendelijke dame wel aan de deur met andere passagiers te praten. Ze zegt dat er een bus vertrekt om 13.00 uur en als we nog meewillen, moeten we ons haasten. We krabbelen onze naam op de achterkant van de passagierslijst en terwijl ze de chauffeur belt om nog 2 minuten te wachten, lopen we haar achter na richting uitgang. De bagage wordt snel in het ruim geladen, en achter onze rug wordt de deur gesloten. We zitten amper neer als de bus vertrekt. Dit wordt onze thuis voor de komende 22 uur. Omstreeks 9.00 uur zondagochtend komen we aan in Brussel. Yann en Dries nemen zondag de bus richting België.

Steekkaart toestel terugvlucht

Datum: 17 april 2010
Maatschappij: Brussels Airlines / Cubero
Type toestel: Volvo Irizar
Registratie: nvt
Vertrek: Madrid Barajas T2
Bestemming: Brussels Airport
Vluchtnummer: SN3720
Opmerking: Bus ipv vliegtuig. Reistijd van 19h

Wij nestelen ons praktisch helemaal achterin de bus en hier kan gelachen worden. De bus wordt, omwille van zijn beperkte grootte en plaats omgedoopt tot ‘kabouterbus’. Op onze bus zitten ook B.flex reizigers die er – zij het wat zuur – toch om kunnen lachen. Iedereen beseft dat dit het enige alternatief is om thuis te geraken.


© 

Deze foto is genomen op een van de vele tussenstops.

Conclusie
Ik wil hierbij iedereen nogmaals bedanken voor deze geweldige forumweek(!) ik hoop dat iedereen het even plezant vond. Eveneens hoop ik het beste voor SN en wens ik hen proficiat met de manier waarop de reizigers werden opgevangen wetende dat dit buiten hun wil is en dit handenvol geld kost. Maar ik kan een ding zeggen; dit soort catastrofes brengt passagiers samen. Ze lijken voor het eerst sociaal en praten met iedereen om hun te praten over het gemeenschappelijk punt (vlucht die niet vertrekt) ik kan wel besluiten dat iedereen begrip heeft voor de situatie en SN dankbaar is voor de verleende faciliteiten. Dit verhaal krijgt voor de luchtvaart een enorm staartje en zal zonder twijfel de geschiedenis(boeken?) ingaan.


Boven: “Joris, Dieter, Maxim, Yann en Dries. Onder: Sam, David en Hauke

Bedankt vanwege het hele Flightlevel-team.